Een dag op zee van Livorno naar Palermo

 18 mei.    Dag 5

Cruisebeschrijvingen hebben het altijd over ‘een heerlijke dag op zee’. Wij vinden de boottocht van Livorno naar Palermo vooral saai. Op de boot Zeus Palace is weinig aan te merken. We hebben een keurige 4-persoonshut met twee opgeklapte bovenbedden, dus eigenlijk gewoon een 2-persoonshut. Er is een restaurant en een salon. Gelukkig is het mooi weer, zodat we vele uren buiten kunnen zitten. 

Lezen en luieren tijdens een dag op zee

We lezen wat, eten wat, drinken wat en zo wordt het eindelijk 18.00 uur en meert de boot af in de haven van Palermo. Rond kwart voor zeven rijden we de kade op en dwars door het hectische verkeer met langs schietende auto’s links en rechts en daar nog weer tussen door rijdende scooters.

Het lukt Job alles mis te rijden en een uurtje later staan we met de meeste campers en caravans van de boot bij camping La Playa in Isola delle Femmine, 15 kilometer ten westen van Palermo (ASCI Camping card). 

Voor campers zijn er in Palermo zelf diverse camperplaatsen. 

Qua kosten komen die grosso modo op hetzelfde neer als de camping in Isola delle Femmine. Ze zijn wel dichter bij de stad.

Zie Campercontact no 7892 GPS: N 38.10962,  E 13.34241  Dit is een grote bewaakte parkeerplaats  tussen flatgebouwen, met douche, toilet en wifi op loopafstand van het centrum en op 5 min. lopen naar Catacombes Cappucinni. 20 euro. Vanaf de cp kun je ook gemakkelijk met de bus naar Monreale.  

Een ander mogelijkheid is Campercontact no. 7890 GPS: N 38.14716,  E 13.35304. Deze camperplaats aan de Via Imperatore Federico 116 ligt niet ver van de veerboot. Handig, vooral als je laat in de avond arriveert. Op 900 meter vertrekt lijnbus 101 naar het centrum. De cp kost 15 euro plus eventueel 3 euro voor stroom.  

Palermo, Monreale en Cefalu

Palermo

We zijn met caravan en auto in Sicilie en vanaf de camping in Isola maken we verschillende tochtjes. We gaan een dag naar Palermo; op aanraden van de vriendelijke campingeigenaresse niet per auto maar met het openbaar vervoer. De bus brengt ons vanaf de camping tot bij het stadion in Palermo, een tweede bus (lijn 101) brengt ons midden in de stad. Het is een belevenis op zich.

Erice en tempel van Segesta

21 mei   Dag 8

We staan nog steeds op camping La Playa in Isola, Sicilie. 

Erice

Het weer varieert vandaag tussen bewolkt en druilerig met zo nu en dan een bui. We laten ons niet uit het veld slaan en rijden westwaarts, naar Erice, vlakbij Trapani.
Erice is een hooggelegen, ommuurd, Middeleeuws stadje. Met zonnig weer moet het zeker een feest zijn door de smalle, met keitjes belegde straatjes te lopen.

Het stadje wemelt van de kerken en andere historische gebouwen, in de straatjes afgewisseld met restaurantjes en kleurige winkeltjes met onder meer aardewerk.

In de druilregen is het helaas toch wat grauw. We troosten ons met koffie en de plaatselijke lekkernijen: amandelkoekjes in tal van variëteiten.

Tempel van Segesta

Door het glooiende binnenland met wijngaarden en uitbundig bloeiende bermen rijden we naar de tempel van Segesta. Zo’n anderhalve kilometer hoger ligt ook nog een klein theater. De ooit door de Grieken gebouwde tempel ligt prachtig tussen de heuvels en is meer in tact dan de tempels die we vorig jaar in Griekenland hebben gezien. Ook vanuit het theater heb je een prachtig gezicht op de heuvels in de omgeving.

Over de autoroute zijn we in een uurtje weer terug op de camping. 

Parkeren en overnachten met de camper kan bij Erice

Campercontact no. 7957 GPS: N 38.04048,  E 12.58471 Een mix-parkeerterrein waar je voor 5 euro mag parkeren en overnachten.  Er is een smalle, steile oprit, maar zelfs bussen zien kans die te nemen. De parking ligt op ca. 500 meter van het centrum. In de zomer rijdt er een busje.

Er is nog een mixparking aan de Via S. Giovanni, 15. Campercontact 53556 GPS N 38.03739,  E 12.59012. Je mag er overnachten, maar geen campinggedrag. Van 8-24. uur een euro per uur. 's nachts gratis.

Naar Selinunte en Agrigento en Marsala.

23 t/m 26 mei       Dag 9 t/m 12 

Na regen komt zonneschijn. En andersom

Het weer wil maar niet kloppen met de verwachtingen die we van Sicilië hadden: strakblauwe luchten, groene berghellingen, bloemenpracht en turqoise zee. In plaats daarvan kleuren bedekte wolkenluchten alles met een grauwsluier.

Eigenlijk wilden we zondag vanuit de camping La Playa nog een tochtje maken richting Castellemare, Scopello en San Vito le Copo. Het regent echter en een wandeltocht door een natuurgebied lokt niet. We besluiten de regendag te gebruiken om ons met caravan en al te verplaatsen en vertrekken rond 11.00 uur naar de zuidkust.

Twee uur later rijden we ASCI-camping Kamemi Camping Village in Ribera/Secca Grande op. GPS: 37.437793/13.246513. 
Een merkwaardig Italiaans kamp met vele oude caravans onder schaduwafdakjes en een stenen veld voor passanten, zoals wij. De trots van de camping, het zwembad, wordt nog gereed gemaakt voor het seizoen. 

Dapper maken we ’s middags een tochtje naar Sciacca en naar het bergdorp Caltabelotta. Ze missen beide de gezochte Italiaanse charme op deze grauwe, regenachtige zondagmiddag, waarop niemand zich op straat waagt.

We hebben deze wat matig uitvallende camping gekozen, omdat deze op rijafstand ligt van zowel de opgravingen van Selinunte als het tempeldal van Agrigento, beide hoogtepunten van Sicilië, volgens de gidsen. Achteraf bezien hadden we misschien beter voor twee campings kunnen kiezen: een bij Selinunte en een bij Agrigento. Vanuit Selinunte hadden we dan ook gemakkelijk Marsala kunnen bezoeken. Nu doen we dit alsnog op dag 12 vanuit deze camping bij Secca Grande. 

Tempel van Selinu

Selinunte

We treffen het op onze tocht naar Selinunte: de hemel is blauw, met witte wolken. In ieder geval is het zonnig genoeg om de tempel van Selinunte stralend op de heuvel te zien staan. We lopen er rond en wandelen naar de Acropolis, waar een andere tempel staat. Het hele terrein is enorm groot en heeft zo’n 2500 jaar geleden diverse tempels, huizen en straten omvat.

Bloemen overwoekeren de Cava di Cusa

We rijden ook nog naar het 15 km verder gelegen Cava di Cusa. Tussen de huidige olijfgaarden ligt daar de oude steengroeve, waar de Grieken de enorme stenen en onderdelen van de pilaren voor de tempels uithakten. E liggen stukken voor pilaren die kennelijk al klaar zijn voor transport, evenals delen, die nog verder moesten worden bewerkt. De vroegere bouwplaats ligt nu in een stukje wilde natuur. Er bloeien klaprozen, malva’s, windes, astrantia’s, korenbloemen en nog veel meer. We zouden heel tevreden zijn als onze tuin en zo uitzag!


De volgende dag, de vierde achtereenvolgende dag van bewolkte luchten en buien, stellen we vast dat de stadjes, het landschap, de bezienswaardigheden en de camping er onder het wolkendek saai, grijs, versleten, of dreigend uitzien. Hoe anders wordt dat als de zon doorbreekt. Vergane glorie is ineens schilderachtig en plaatsjes worden levendig en kleurrijk! We beleven vandaag beide invalshoeken.

Mogelijkheid tot overnachten bij Selinunte

Op 10 minuten lopen van de opgravingen vind je de kleine en ook wat vervallen camping Athena   Campercontact 22289  GPS: N 37.59566,  E 12.84134. Overnachting kost 20 euro (inclusief 2 personen en electriciteit). 

Agrigento

We rijden naar Agrigento, naar de vallei der tempels; gezien de grijze lucht gaan de vesten en regenjacks mee. Op het parkeerterrein bij de tempels verlustigen wij ons in ieder geval aan een flink aantal antieke Fiats, die meedoen aan een Topolino-rally. De eerste bui ondergaan we achter een cappuccino.

Daarna zwerven we over het uitgestrekte terrein met ruïnes van verschillende tempels. Vooral de Concordia-tempel is nog goed in tact, maar ook van de Heratempel en de Heraclestempel staan nog vele zuilen overeind. Jammer is dat de tempel van Castor en Pollux in de steigers staat.



Bij de verschillende tempels staan enorme – op klassieke beelden geïnspireerde - beeldhouwwerken van de Pools/Franse beeldhouwer Mitoraj. De prachtige beelden passen wonderlijk goed in het decor van de antieke oudheid. We brengen er geruime tijd door en kunnen uiteindelijk jack en vest zelfs opbergen!

We sluiten de middag af in de stad Agrigento zelf en lopen daar langs de hoofdstraat Via Antena. De lucht is inmiddels blauw met sluierwolken en dat doet het uitzicht in de stad – en ons humeur – goed.

Mogelijkheid tot overnachten in AgrigentoBij Agrigento ligt ACSI-camping Valledeitempli.   Campercontact 25613 GPS: N 37.26955,  E 13.58308. Bus naar de tempels stopt voor de camping. In het seizoen wel duur.  

Er is ook een gratis parkeerplaats aan de haven. Campercontact  46563. GPS: N 37.26232,  E 13.57819.  Daarvandaan is het 10 minuten fietsen naar de vallei met de tempels.  

Marsala 

De vierde dag op de camping in Secca Grande (woensdag 25 mei) begint de dag zowaar weer met een blauwe lucht. We besluiten alsnog naar Marsala te rijden. Het is een tocht van een kleine 100 kilometer, waar we anderhalf uur over doen. 

We gaan eerst naar de zoutpannen Mulina Salina Inferna aan de Contrada Ettore Inferna, zo’n 7 kilometer ten noorden van Marsala, richting Trapani. 

Overnachtingsmogelijkheid in Trapani

Met de camper zouden we hier al eerder langs zijn gekomen tijdens onze rit vanaf de camping La Playa bij Palermo.  

In Trapani zijn twee overnachtingsmogelijkheden.Campercontact 7990, een mixparking aan de Via Ilio. GPS: N 38.01508,  E 12.52330. Kosten 10 euro.  Of  voor 20 euro een camperplaats bij een hotel. Campercontact 7989  GPS: N 37.98296,  E 12.53142 

Overnachtingsmogelijkheid bij Marsala 

Dat kan voor 5 euro in de buurt van de zoutpannen op een mixparking. Campercontact 7969 GPS: N 37.86237,  E 12.48495  of op Campercontact 7970 GPS: N 37.85647,  E 12.47776 . Er is bij Marsala ook een camping Lilybeo Village . campercontact. no. 25155. GPS: N 37.74785,  E 12.49608. 

Zoutpannen

 Het is er zonnig en winderig en de windmolens, waarin vroeger het zout werd gemalen, steken scherp af tegen de blauwe lucht. Zo willen we het zien!

 Het eilandje Mozia, hoewel aangeprezen in onze gids, laten we zitten. De entree van 9 euro voor het eilandje plus nog eens 5 euro voor het boottochtje er naar toe, vinden we best veel.

In plaats daarvan rijden we langs zee naar Marsala. In het Archeologisch Museum aldaar bekijken we een 2300 jaar oud opgevist wrak van een galeischip. Onvoorstelbaar wat men toen al kon bouwen! Marsala zelf heeft een aardig historisch centrum met een dom, een gemeentehuis met loggia’s en diverse palazzo’s.

Gemeentehuis Marsala

Het wijnhuis Florian, uitvinder van de Marsalawijn, kunnen we helaas niet vinden. We behelpen ons met een in een plaatselijke supermarkt gekochte fles Marsala.

Op de terugweg krijgen we alsnog onze dagelijkse bui. En wat voor één. Bij Mazaro blijkt de weg de regenval niet of nauwelijks aan te kunnen. In file rijden we tot de wielassen door het water; het lijkt een riviertje, maar het is de weg! Tot onze opluchting geeft de motor geen krimp en rijden we na een paar honderd meter weer min of meer op het droge. Terug op de camping proberen we de Marsala, die naar onze smaak als twee druppels drank op sherry lijkt. We voelen ons twintig jaar terug in de tijd.

Villa del Casale en Caltagirone

26 en 27 mei  Dag 13 en 14 

Na het ontbijt verkassen we met auto en caravan van de ASCI-camping Kamemi Camping Village in Ribera/Secca Grande naar camping Due Roches in Falconara, een tocht van zo’n 100 kilometer over de SS 115. 

De rit voert vooral door tuinbouwgebied. Overal zien we plastic huiven met luchtgaten over de gewassen staan. Ook de wijnranken zijn afgedekt met een soort schaduwdoek. Hier op Sicilie moeten de boeren hun gewassen beschermen tegen te veel zon! 

Ook onze rit verloopt in de zon en we denken de middag door te brengen op het strand en een was te doen. Een flinke misrekening: die was doen lukt nog wel maar daarna trekt de lucht dreigend dicht. We eindigen met onze natte was aan rekjes en lijntjes in het interieur van de caravan, terwijl er een complete wolkbreuk los barst.

We doen boodschappen in Gela, zo’n 20 kilometer verder, want in de omgeving van de camping is niets. Er wonen wel wat mensen, her en der zelfs prachtig met uitzicht op zee, maar infrastructuur van winkels en restaurantjes is er niet. Wat er is, ziet er (waarschijnlijk door gebrek aan klandizie) oud en verwaarloosd uit.

De camping Due Roches is net als de vorige een typisch Italiaanse toestand. De vele vaste gasten hebben aan hun oude caravans allerlei tentjes en kotjes gebouwd en het geheel overhuifd met schaduwdoeken of enorme tenten, een rommeltje dus. Als passanten sta je op een half verhard stukje, met niet veel schaduw. Maar die hebben we ook niet nodig. De vriendelijke, jonge eigenaar staat ons enthousiast in zijn beste Engels te woord. De camping heeft een eigen strand, dat er op de foto’s in de zomer ook heel gezellig uit ziet, maar nu nog wel een schoonmaak- en opknapbeurt kan gebruiken.

Villa del Casale

We kozen deze camping, omdat we naar de Villa del Casale bij Piazza Armerina willen. In de buurt van Piazza Armerina hebben we geen camping gevonden.

Camperaars kunnen wel in Piazza Armerina en de omgeving terecht. 

Voor het bezoek aan de villa kun je met de camper parkeren op de camperplaats op 400 meter van de villa. Campercontact no.7839 GPS N 37.36805,  E 14.33421. Let op: je mag hier niet overnachten. Wel kun je er water laden en lossen en toilet legen. 

Overnachten zou kunnen bij diverse Agriturismo's in de buurt. Op 3 kilometer afstand van het dorp ligt  Agriturismo Savoca aan de Contrada Polleri 13 [SP16], een restaurant. Campercontact 7841 GPS: N 37.36399,  E 14.39507 .  Zie verder Campercontact no 12896  GPS: N 37.29051,  E 14.38721 en Campercontact 22875  GPS: N 37.30150,  E 14.39604 . 

Villa del Casala is een Romeinse villa, die van een belangrijk heer is geweest. Het enorm uitgebreide bouwsel telt verschillende verdiepingen, die met de berg mee lopen. Wereldberoemd (inmiddels UNESCO-erfgoed) zijn de vele mozaïek-vloeren. En dan echt vele: de villa telde 60 vertrekken en die hebben allemaal ingelegde vloeren; sommige met geometrische patronen maar andere met fantastisch uitgewerkte voorstellingen van schepen, jachttaferelen en vele wilde dieren. We zagen onder meer olifanten, leeuwen en tijgers uitgebeeld. Hoogtepunt zijn de sportende meisjes in bikini.

De villa wordt ten tijde van ons bezoek gerestaureerd, waardoor een deel is afgesloten voor het publiek. Vanwege de bouwwerkzaamheden moet je in een gedeelte ook een helm op. Als de helmen op zijn, wordt de toegang afgesloten en moet je wachten tot een volgende helmenronde. 

Al met al is het bezoek zeer de moeite waard. Het is in deze periode duidelijk schoolreisjesseizoen: net als in Agrigento zien we ook hier busladingen vol scholieren van allerlei leeftijden. De groepen zijn vaak herkenbaar aan hun gekleurde petjes.

Caltagirone

Na de Villa rijden we naar Caltagirone, het centrum van de keramiekkunst op Sicilie. In de straten zitten talloze keramiekwinkels, soms met de ter plekke gemaakte producten. We zien veel schalen, borden en potten, maar ook figuren voor kerststallen.

We laten alle verlokkingen aan ons voorbij gaan. Wel beklimmen we de enorme, uit 1608 daterende  trap Santa Maria del Monte, midden in het stadje, waarvan alle  142 treden zijn bekleed met verschillende tegeltjes. Een mooi gezicht, zeker omdat de trap nu ook nog is aangekleed met potten met buxus en potten met geraniums.

Vanuit Caltagirone rijden we weer terug naar onze caravan op camping Due Roches in Falconara, dwars door het groene binnenland. Het is er heuvelachtig, glooiend en vriendelijk en voor een groot deel in cultuur gebracht. 

Voor camperaars is er in Caltagirone een camperplaats op 500 meter afstand van het centrum aan de Via Circonvallazione. Campercontact 7798. GPS: N 37.23953,  E 14.50726.  Je kunt er voor een paar euro parkeren en (gratis) overnachten. De reviews zijn niet best; dus zelf even kijken. 

We besluiten de dag met een restaurantbezoek, niet ver van de camping; het is één van de weinige open restaurants, die we hier in de omgeving zien.

Noto en Siracuse

28 t/m 30 mei      Dag 15 t/m 17

We verplaatsen ons met auto en caravan naar camping Sabbiodoro bij Avola. Dit is een campingcheque-camping. De Tom-Tom wijst ons de snelste weg en die verschilt nogal met de kortste. Uiteindelijk kiezen we voor de snelste weg en die blijkt alle plaatsen en haarspeldbochten te mijden. In minder dan drie uur rijden we met de caravan probleemloos om Gela heen en via Caltagirone en daarna via de S 683 en de S 514 via Lentini naar de aansluiting op de nieuwe autoweg A18. 

Die voert ons (toen nog tolvrij maar dat ging veranderen) naar Fontane Bianche en daarvandaan met de S 115 naar de camping. Een akelig smal weggetje leidt  naar de camping toe, maar het lukt om heelhuids ter plekke te komen. Een mooiere camping dan de twee vorige met een eigen toegang naar een schoon en breed zandstrand. Veel groen en een nieuw toiletgebouw en wifi (hopen we). De camping is ook uitvalbasis voor een grote groep Nederlanders, deelnemers aan de ANWB-kamperreis.

Zondag 29 mei beginnen we langzaamaan. Bij de bar van de camping blijkt de wifi-aansluiting het te doen, zij het traag. Van andere Nederlanders begrijpen we dat we blij mogen zijn, dat we in ieder geval het web op kunnen; dat blijkt niet iedereen te zijn gegeven. We bestellen digitaal campingcheques bij de ANWB en werken de Tom-Tom bij.

Noto

’s Middags rijden we naar Noto, zo’n 10 kilometer van Avola. 

(Ter info en misschien goed om te weten: op die weg komen we langs een Iper Spar en een Lidl, ook op zondag open!). 

Camperaars kunnen in Noto parkeren en overnachten op en camperplaats in een citrusboomgaard, op ca. een kilometer van het centrum. Er is wifi en een gratis shuttlebusje naar het centrum. Campercontact 7929. GPS: N 36.88365,  E 15.08602. 

Noto, althans het centrum, staat ook op de UNESCO-werelderfgoedlijst, en wel om de hoeveelheid barokke gebouwen. Langs de hele hoofdstraat Via Vittore Emmanuel staan kerken, palazzo’s en woningen in gele zandsteen en voorzien van de meest uitbundige versieringen en balkons.

Om al dat moois is Noto aantrekkelijk voor toeristen en dat is te zien aan het aantal winkeltjes en restaurantjes. Ook de Italianen zelf komen er graag en parkeren ook hier op zijn Italiaans: past de auto niet in de lengte dan toch zeker wel in de breedte.

Het rondslenterende publiek maakt het stadje op deze zondagmiddag gezellig en levendig. Ook wij lopen er met plezier een tijdje rond en proberen de fotogenieke architectuur van gele steen tegen strakblauwe lucht zo goed mogelijk vast te leggen. Waren we een week eerder geweest, dan hadden we van een bloementapijt in één van de straatjes kunnen genieten: als folklore wordt dat het derde weekend in mei aangelegd. Wij kunnen nu alleen nog de werktekening op straat zien.

In contrast met de stedelijke schoonheid brengen we de rest van de middag door in het natuurgebiedje Oasi de Vendicarie, een wetlandsgebied, zo’n 15 kilometer zuidelijker. Er nestelen allerlei vogels en het natte gebied kent een bijzondere flora. We lopen het wandelpad een stuk en het is er prachtig: groene vegetatie, een azuurblauwe zee, een roodachtig strand en de - alweer gele - bebouwing van een oude, verlaten tonijnfabriek. De beloofde flamingo’s zien we echter niet.

Siracuse

Natuurlijk gaan we 30 mei ook een dagje naar Siracuse.

Het mooie, interessante deel is Ortigia, het oudste deel van de stad. Het is eigenlijk een eiland, dat met bruggen met de nieuwe stad is verbonden. De auto parkeren kan in een doordeweeks gratis garage bij de Porto Piccolo.

Camperaars kunnen gratis terecht op de camperplaats bij de jachthaven, op zo'n 500 meter van het centrum,  Rivieria Dionisio il Grande, Campercontact 47707. GPS: N 37.06912,  E 15.29078.  

Deze maandagmorgen is er ook markt. Het blijft een feest om langs de kramen met groenten, fruit, vis, kaas en kruiden te slenteren. Alles ziet er even lekker en onweerstaanbaar uit. We slaan amandelen en pistache-nootjes in. Daarna zwerven we door de oude straatjes en steegjes. Het is mooi weer vandaag en dus ziet alles er schilderachtig uit. Hoogtepunt zijn de dom en het domplein. De in gele zandsteen opgetrokken gebouwen lichten prachtig op in de zon. De dom is gebouwd op de restanten van een Griekse tempel: in de zijbeuken kun je de oude Griekse pilaren nog zien. Andere Griekse restanten zijn de Apollo-tempel en de bron van Arethusa. Het leukste vinden we echter de sfeer in dit stadsdeel en het mooie zicht op zee vanaf de buitenkant.

Later gaan we nog naar het Archeologisch Park, Waarschijnlijk zijn we inmiddels verwend door al het moois dat we al hebben gezien, maar we vinden het een beetje een afknapper, zeker gezien de toegangsprijs ( 9 euro per persoon). We hebben mooiere amfitheaters gezien dan het Romeinse hier. Het Griekse theater zal zeker heel fraai zijn maar tot eind juni zijn de oude, antieke rijen zitplaatsen overdekt met grijze, houten constructies om zo zitplaatsen te vormen voor voorstellingen. Comfortabeler voor de toeschouwers, dat is zeker, maar het beeld van het theater gaat zo wel volkomen teniet. Na het leuke bezoek aan het sfeervolle Ortigio vinden we dit archeologisch park de tijd, de moeite van het vinden van een parkeerplaats en het geld niet waard. 

Er is vlakbij het Griekse Theater wel een (dure 20 euro) camperplaats. Campercontact 44690. GPS: N 37.07324,  E 15.27636  

Wel bijzonder om te zien vinden we de moderne kathedraal; in 1994 is deze kerk in aanwezigheid van paus Johannes Paulus II ingewijd, helaas vertoont het dak inmiddels al fikse lekkages.

Etna en Toarmina en Catania

De vogels kwinkeleren, de zon schijnt, de bladeren van de moerbeibomen maken een patroon van licht en schaduw op het ongemaaide gras en geven ons schaduw. We staan inmiddels op ASCI-camping La Zagara in Fondachello/Mascali. 

31 mei t/m 4 juni   Dag 18 t/m 22

We hebben deze camping gekozen als uitvalsbasis voor tripjes naar de Etna, naar Toarmina en naar Catania. De camping is wat sleets, het sanitair verouderd maar de campingbaas is uiterst vriendelijk en de plaatsen op het gras zijn on-Italiaans ruim. Denk aan een Franse camping, zo’n 25 jaar geleden en je hebt een beeld. Aan de overkant van de weg ligt een kiezelstrandje, waar we – als we eenmaal geïnstalleerd staan – de middag verder aangenaam doorbrengen. 

Etna

Bij een bezoek aan Sicilie, hoort natuurlijk een bezoek aan de Etna, Europa’s hoogste, nog werkende vulkaan. We trekken er een dag voor uit. Vanaf het plaatsje Zafferana (dat ’s morgens zo’n aardige, levendige indruk maakt maar in de namiddag op de terugweg helaas bijna uitgestorven lijkt) slingeren we via vele haarspeldbochten omhoog naar de parkeerterreinen van Rifugio Sapienza op 1900 meter hoogte. 

Camperaars mogen hier voor 12 euro ook de hele dag staan en's nachts overnachten.Zie Campercontact 7800. GPS: N 37.69967,  E 15.00033 

De hellingen van de Etna zijn vruchtbaar en de tocht gaat langs wijnstokken en vruchtbomen maar hier zitten we al ruim boven de boomgrens. Wat plukjes groen steken her en der tussen de lavastenen uit. Verder is de grond bruin/zwart van de gestolde lava. Vanaf de parkeerplaats met de gebruikelijke toeristenwinkeltjes en – cafeetjes wandelen we naar een tweetal kleine kraters, die in 2001 tot uitbarsting zijn gekomen. Eigenlijk zie je niets meer dan diepe, komvormige gaten in de grond met een doorsnede van enige honderden meters. 

Achteraf is dat meer dan we van de eigenlijke krater, op ruim 3000 meter hebben gezien. Daar gaan we met een kabelbaan en verder met jeepachtige busjes naar toe. Truien, jacks en goede wandelschoenen zijn geen overbodige luxe. De tocht met de jeeps voert ons door een onvoorstelbaar landschap van alleen maar zwarte stenen. Gestolde lava en as dus, die zelfs hier en daar de sneeuw bedekt.
Geen gras, geen begroeiing, alleen maar glooiende zwarte hellingen. Alsof je door en langs enorme kolen- en ashopen rijdt. Een aantal dapperen loopt door dit maanlandschap van het eindpunt van de kabelbaan naar de eigenlijke krater; wij horen bij de meerderheid, die zich laat rijden, een tocht van ruim 20 minuten per jeep, alsmaar stijgend.
Eenmaal boven lopen we met een gids naar en over de kraterrand. Eerst zien we nog wel stoom, later is het zo nevelig, dat we van de eigenlijke krater niets zien. Wat jammer, bij helder weer moet dit spectaculair zijn. De kou, de wind, het zwarte landschap, de smalle kraterrand maken het met elkaar toch tot een ervaring, die we niet hadden willen missen.

Taormina

Het is het Hemelvaartsweekend en bovendien is 1 juni een Nationale Feestdag in Italie. Net als wij hebben heel wat Italianen besloten hun vrije dag door te brengen in Taormina. Het is tenminste behoorlikj druk in deze oudste toeristenplaats van Sicilie. Wij rijden vanaf de camping langs de kust naar Mazzaro. Bij de kabelbaan kun je met de auto parkeren en met diezelfde kabelbaan naar boven, naar de stad. In Taormina zelf mag je als niet-bewoner niet parkeren. De stad is toeristisch maar wel gezellig. 

Voor camperaars is het lastiger. Parkeren met een camper lijkt eigenlijk niet mogelijk.Een mogelijkheid voor parkeren en overnachten lijkt ten zuiden van de stad op een van de commerciële camperplaatsen in Giardini Naxos. Vanaf Campercontact  7857 is op 100 meter afstand een busverbinding naar Taromina. GPS: N 37.81858,  E 15.26429.

Ten Noorden van Taormina lijkt  ACSI camping La Focetta in Alessio Siculo  een mogelijkheid. Hiervandaan kun je ook met de bus naar Taormina. 

De hoofdstraat Corso Umberto in Taormina is tussen twee poorten een aaneenschakeling van mooie winkels, leuke restaurantjes en lekker ogende banketbakkers en ijssalons. Middelpunt van de stad vormt de Piazza del Duomo.

Het Griekse theater met fenomenaal uitzicht over zee.

Trekpleister van het stadje is het Griekse theater. Eigenlijk is er weinig Grieks meer aan, want het grootse deel stamt uit de Romeinse tijd; ook eerbiedwaardig oud. Net als in Siracuse wordt ook dit theater echt gebruikt en gaat het antieke deel deels schuil onder het hedendaaagse toneel en rijen stoelen. He decor is echter adembenemend mooi: zicht op de blauwe zee, de stad en de Etna. Al met al brengen we een aangename dag in de stad door. 

Enige dagen later zijn we nog een dagje in Taormina. Nu met zus, die in het verleden op Sicilië heeft gewoond. 

Gole di Alcantara

Een tochtje het binnenland in brengt ons vanaf Giardini Naxos via de SS 185 bij de Gole di Alcantara. Het riviertje heeft tussen steile basaltwanden een enorm diepe kloof gevormd. Vanaf de parkeerplaats lopen we het pad met uitzichtpunten langs de bovenkant van de kloof.

Het weggetje met vele trappen, dat naar beneden toe de kloof in voert is helaas afgesloten. Wel kun je met een lift naar beneden. We komen uit op een klein strandje. De mogelijkheid om de rivier door te waden naar de andere kant laten we aan ons voorbij gaan. We zien de mensen wiebelen op de gladde stenen, terwijl ze tot over hun knieën in het water staan en proberen de rest van het vege lijf droog te houden. 

Weer terug boven houden wij het bij het proeven van lokale producten. Vooral de amandelwijn bekoort ons.

Op de terugweg stoppen we nog in Castiglione di Sicilia, een schilderachtig (of vervallen, het is maar hoe je het bekijkt) plaatsje, hoog op de rotsen. Net als op veel plaatsen in Sicilie, kan bijna alles hier wel een lik verf gebruiken. 

Een gesprekje dat we even later in Linguaglossa hebben, verklaart veel. We raken er aan de praat met een Italiaans/Nederlands ouder stel, dat jarenlang Italiaanse restaurants in Rotterdam bleek te hebben gehad. Het leven hier is voor veel mensen moeilijk, zo vertellen zij. Sommigen moeten van heel weinig geld rond komen. Reparaties en onderhoud schieten er dan bij in.

Catania

Een uitvalsbasis voor Catania voor campers is ACSI-camping Jonio in Catania/Ognina.  Campercontact 30312  GPS: N 37.53281,  E 15.12008. Hiervandaan kun je  gemakkelijk met de bus(stukje lopen) naar Catania.  Buskaartjes zijn te koop in de tabakswinkel bij de bushalte.

Er is in Catanaia ook nog een grote bewaakte camperplaats op een mix-parking. Campercontact 24888  GPS: N 37.48729,  E 15.06507. Ook daarvandaan rijdt een bus naar de stad.  

Wij bezoeken Catania met de auto vanaf camping La Zagara in Fondachello/Mascali. 

Een zelfde soort gesprek als in Lunguaglossa hebben we een dag later in Catania. Een Italiaan, die decennialang bij de Hoogovens heeft gewerkt, meldt ons dat het onmogelijk is huurders te vinden voor appartementen, die hij heeft bij de haven van Catania. Half Sicilie is te koop of te huur. Ook hij vertelt dat de economie er slecht voor staat en dat de mensen het moeilijk hebben. 

In Catania kijken we deze ochtend onze ogen uit op de vismarkt. Tonijn, zwaardvis, sardientjes, allerlei soorten zilverige vissen, kreeftjes, garnalen, mosselen, inktvis, slakken, alles ligt er. Met enorme messen snijden de kooplui plakken van de grote vissen. Het is een drukte van belang; heel Catania komt hier vis hallen, zo lijkt het. De vismarkt gaat over in de inmiddels bekende kramen met groenten en fruit, kaas en noten.

 Later lopen we langs de enorme Dom en door de Via Ettnea langs de winkels. Bij het Piazza Stesicoro lopen we nog over de gewone warenmarkt met vooral goedkope kleding en schoeisel. We lunchen uitgebreid in een zijstraatje van de Via Ettnea en bewonderen de vele barokke gebouwen in de Via Crociferi en later het theater op het Piazza Bellini.

Daarna tijgen we naar het vliegveld om zus op te halen. Dat wordt een lange zit, want het vliegtuig heeft vertraging. Uiteindelijk landt ze om half een ’s nachts. 

Een uur later rijden we de camping La Zagara weer op, waar de aardige campingbaas de poort nog open heeft en op ons wacht.