Dag 7 28 mei
Van Belgrado naar Kremna
Wie door Servië trekt, moet geen haast hebben. De afstand van Belgrado-Zemun naar Kremna in West-Servie is zo’n 200 kilometer maar vergt een reistijd van ruim 4,5 uur zuivere rijdtijd.
Onze Tom-Tom kent wel voldoende wegen in Servië maar helaas maar weinig plaatsen. Het invoeren van een route naar de uitgezochte camping Viilmajovca bij Kremna is daardoor niet eenvoudig. In een combinatie van kaart en Tom-Tom lukt het ons toch onze weg te vinden.
De route voert ons door de buitenwijken van Belgrado, via allerlei ‘witte’ weggetjes uiteindelijk naar weg 19 en vandaar via weg 101 naar Valjevo. De wegen zijn best wel goed berijdbaar maar er zijn ook stukken, waar het flink sturen is om de kuilen en gaten te vermijden. We komen door dorpjes met lintbebouwing en zien afwisselend opgeknapte en nog niet afgebouwde huizen. Het boerenland ligt er meestal schoon en georganiseerd rommelig bij.
Die indruk is anders als er sprake is van enige industrie; vaak ziet dat er vuil of vies en zeker rommelig uit.
 |
| Onderweg op de autoweg |
 |
| Onderweg door servië |
Rondom Valjevo wordt het landschap heuvelachtiger en na deze stad voert weg 21 ons echt over bergen en door dalen. Echt armoedig vinden we het hier niet maar het is wel duidelijk dat het land in opbouw is en dat het welvaartsniveau nog flink wat lager ligt dan in West-Europa.
Kremna
Via de vuile industriestad Uzice komen we in het dorp Kremna. Daar vinden we op camping Viljamovka een plekje tussen de jonge perenbomen en worden we allerhartelijkst ontvangen door de oude campingbaas. Met hulp van zijn assistente, die een paar woorden Engels kent, legt hij de bezienswaardigheden van de streek uit.
Die uitleg gaat gepaard met glaasjes door hem zelf gestookte perenbrandy. Gul worden daarbij telkens onze glaasjes weer bij geschonken. “Op één glas kun je niet lopen”, zo legt hij met zijn drie woorden Engels uit. Bovendien zorgt zijn met een medaille bekroonde destillaat volgens hem zowel voor zuiver bloed, als voor een opgeruimde geest en is het spul ook nog karaktervormend. Tegen zo veel vriendelijkheid en argumenten zijn we niet opgewassen. Overladen met tips voor morgen – en een heel klein beetje tipsy – lopen we terug naar de camper.
 |
| Kamperen tussen de perenbomen |
 |
| Uitzicht vanaf de camping |
 |
| Hooischelven vlakbij de camping |
 |
| De distilleerderij van de campingbaas |
Gereden: 216 kilometer
Weer: Bedekte lucht maar droog.
Dag 8 29 mei
Openlucht museum Sirogojno
Eindelijk, daar is-tie dan: de zon!
Eigenlijk willen we mee met het smalspoortreintje in Mokra Gora, maar dat blijkt deze morgen in dit schoolreisjesseizoen helemaal vol te zitten. We maken daarom een reservering voor morgen en bezoeken vandaag het openlucht museum Sirogojno
Het wordt een mooie rit door het berglandschap. Met een combinatie van kaart, aanwijsborden langs de weg en TomTom (Sirogojno valt onder Nuttige plaats – toeristische attractie) vinden we na ca. een uur rijden over smalle regionale weggetjes het dorp moeiteloos.
Sirogojno is een etnisch dorp met oude, houten huizen uit de streek. Het laat zien hoe er aan het einde van de 19e eeuw werd geleefd. Rond het hoofdhuis werden kleine huisjes (niet meer dan een slaapkamer) gebouwd voor de getrouwde zonen. Verder waren er op het erf schuurtjes, stallen voor vee, ruimtes om kaas te maken, andere om groenten te bewaren en weer andere om fruit te drogen. Leuk om te zien.
 |
| Openlucht museum |
Interessant vonden we ook het breimuseum, waarin werd uitgelegd hoe in de 60-er en 70-er jaren de vrouwen uit de regio zich een inkomen verwierven door truien, vesten en jassen te breien van prachtig gekleurde IJslandse wol. Ze waren beroemd om hun deels ingebreide en deels geborduurde patronen. Nog altijd worden in kraampjes lokale breiwerken verkocht. .
Hedendaags leven
Eenmaal terug op de camping raken we in gesprek met de vrouw van de campingbaas, die wat Engels spreekt. Zij is er alleen in weekenden. Ze vertelt dat het terrein van haar grootvader is geweest. Haar man – een oud-professor (leraar denken wij) in de muziek – is wat jaren geleden de camping begonnen.
De twee dochters hebben respectievelijk Engels en Farmacie gestudeerd maar verdienen slecht. Volgens haar verlaten daarom veel jonge mensen, die hebben gestudeerd het land. Toekomst voor haar kleindochters ziet zij vooral in Europa. De opbrengst van de camping moet helpen om die meisjes in Oostenrijk te laten studeren. Daarmee wordt meteen duidelijk waarom de prijzen hier in euro’s staan.
 |
| De vrouw van de campingbaas wenst voor haar kleindochters een betere toekomst dan deze. |
Gereden: 118 kilometer
Weer: blauwe lucht en zonnig
Dag 9 30 mei
Treinrit Mokra Gora
Het hoort de laatste jaren bijna onverbrekelijk bij onze reizen: een bijzondere treinrit. Meestal worden ze in de reisgidsen of de plaatselijke brochures als ‘de mooiste’ of ‘de meest bijzondere’ treinreis omschreven. De treinrit van vandaag vormt daarop geen uitzondering. Het traject staat bekend als de Sargan 8 bij Mokra Gora, zo’n 15 kilometer van de camping.
treintje mokra-gora-8/
dienstregeling treintje:
De rit in de oude rijtuigen is zeker charmant en het landschap is mooi, zij het niet spectaculair. Eigenlijk gaat het bij dit treintje vooral om het vernuft van de spoorwegingenieurs, die het smalspoor in de twintiger jaren van de vorige eeuw aanlegden.
Net als in Flam in Noorwegen (flam-trein) bestaat dat vernuft er uit dat zij kans zagen om over een lengte van 15 kilometer bijna 300 meter hoogteverschil te overbruggen. Dat deden ze door 22 tunnels door de bergen te hakken en 5 bruggen te bouwen. Over en door de berg heen beschrijven de rails een 8, vandaar de naam van het traject, dat ooit deel uitmaakte van een spoorlijn, die Belgrado met Dubrovnik verbond.
 |
| De rit gaat van rechtonder naar links boven. Zie de 8. |
 |
| Op een klein stationnetje . . . . |
Het lijntje hield in 1974 op te bestaan en raakte in bijna 25 jaar overwoekerd door onkruid en in verval. In 1999 hebben enthousiaste vrijwilligers het met steun van de spoorwegmaatschappij voor elkaar gekregen dat het traject weer in oude glorie werd hersteld en het treintje weer ging rijden. Dit laatste tot grote vreugde van de regio, want sindsdien is het een toeristische attractie, die veel bezoekers trekt.
 |
| Uitzicht vanuit de trein |
Kustendorf (Drvengrad)
Na afloop van de ruim twee uur durende rit heen en terug bezoeken we nog het filmdorp Kustendorf (Drvengrad). Het dorp is ooit gebouwd door filmregisseur Emir Kusturica voor zijn film ‘Life is a Miracle’. Het mocht wat kosten zeker! Inmiddels is het geheel in gebruik als een hotel en kun je in de verschillende huisjes overnachten. Drvengrad-on-mecavnik (houten filmdorpje)
Gereden: 29 kilometer
Weer: blauwe lucht en zonnig
