Macedonië komen we binnen bij Skopje. Na deze stad te hebben bezocht rijden we via Tetovo naar het meer van Ohrid met onder meer de plaatsen Ohrid en Struga.
Camperreizen door Europa en Amerika
Macedonië - Skopje
Skopje
De afstand van de camping in Vranje in Servië naar Skopje in Macedonië is ongeveer 85 kilometer, een afstand die we, inclusief tanken van onze laatste dinars en oponthoud aan de grens tussen Servië en Macedonië in een paar uur overbruggen. Tijd genoeg dus om in de middag Skopje te bezoeken. Groot, groter, grootst. Dat is onze eerste indruk van Skopje, de hoofdstad van Macedonie.
Naar Ohrid
Nationaal Park Marvrovo
Van Skopje rijden we met de camper via de snelweg naar Tetovo en Gostivar. Daarvandaan willen we door het Nationaal Park Marvrovo. TomTom kent die weg niet en de richtingborden – zo ze er al zijn – geven plaatsnamen meestal aan in Cyrillisch schrift. Het is dus even zoeken maar we vinden zo’n 10 kilometer ten zuiden van Gostivar toch de juiste weg richting Debar.
Dag 15, 16, 17 - 5, 6, 7 juni
Over de smalle en bochtige weg rijden weliswaar ook vrachtauto’s maar we zijn toch blij dat we deze weg niet met een caravancombinatie hoeven te rijden!
De route is wel zeer de moeite waard en voert dwars door het indrukwekkende Nationaal Park met de ongerepte natuur van groene bergen, langs meertjes en het laatste gedeelte langs de rivier de Zwarte Drim.
We weten dat er in Ohrid geen camping is en hebben in reisverslagen goede berichten gelezen over camping Rino ten zuiden van Struga. GPS:N 41.15483, E 20.65072 Op deze kleine camping worden we enthousiast ontvangen door de jonge, goed Engels sprekende eigenaar. Het is er simpel maar de gastvrijheid is hartverwarmend (waar krijg je ongevraagd iedere morgen een kopje espresso voor je camper geserveerd) en we hebben een prachtig zicht op het meer. We blijven er drie nachten staan.
Ohrid
Vanaf de camping rijden we een paar maal langs het meer naar Ohrid (18 kilometer).
De Nederlandse vrouwen van www.Wandelenmacedonië.nl hebben ook in Ohrid een wandeling beschreven. Aan de hand van die ook thuis al gedownloade beschrijving wandelen we over met keitjes belegde smalle straten door de oude stad.
We komen langs kerken, een oud Romeins theater en de oude stadsmuur en klimmen omhoog naar het ook hoog boven deze stad uit torenende fort.
We dalen af langs een archeologische opgraving totdat we bij een op een rotspunt gebouwd kerkje aan komen.
Langs het meer lopend, tussen de huizen door, komen we weer op het centrale plein aan. Ook deze wandeltocht is een aanrader. Het is niet moeilijk om daarna zelf je weg te vinden door de winkelstraten van de stad en over de markt te dwalen.
Ohirid is een gezellige stad, die heel wat toeristen trekt en aan de waterkant een beetje Italiaans aan doet. De stad is vroeger bij Nederlanders al bekend geworden door de boeken van A. den Doolaard. Zijn boek De bruiloft der zeven zigeuners speelt in Ohrid. Het boek lokte een heleboel Nederlanders naar Ohrid. Als dank kreeg de schrijver een monument in de stad.
Varen naar Sveti Naum
Vooral in juli en augustus is het erg druk in de stad. Dit vertelt de Nederlands sprekende kapitein van de boot Royal Christina, waarmee we de volgende dag een tocht over het meer maken. Een boottocht hoort de laatste jaren bij onze vakanties en zeker hier bij dit uitnodigende meer kan zo'n uitstapje natuurlijk niet ontbreken!
De boot vaart ons langs de oostelijke oever in een kleine twee uur naar het klooster Sveti Naum, aan de zuidkant van het meer. De kapitein vertelt daarbij onderweg onvermoeibaar over alles wat we zien en passeren.
In het kerkje van het klooster wordt vandaag een bruidspaar getrouwd en we vangen een glimp van die dienst op, met een murmel-zingende priester.
Op de terugweg vaart de kapitein ons nog langs Ohrid zelf, zodat we ook vanaf het water zicht hebben op het kerkje, waar we gisteren langs gewandeld zijn.
Zicht op Ohrid vanaf het meer |
Het centrale plein in Ohrid aan de waterkant |
Eenmaal weer in Ohrid gaat de bewolking over in een fikse regenbui. We rijden terug naar de camping.
Gereden: Skopje-Struga: 215 kilometer
Struga-Ohrid: v.v. 38 kilometer (2x)
Overnacht: camping Rino , ten zuiden van Struga campercontact nr 20087
Weer: Bewolkt en zonnig, zondag meer bewolkt. Later een bui
Laatste dag Macedonië
Dag 18 – 8 juni
Struga
Van twee kanten horen we aan het einde van de dag op Camping Rino de muzelmannen vanaf een moskee oproepen tot gebed. Deze oproep laat horen dat de islam hier in Macedonië zeker ook aanwezig is, naast het orthodoxe geloof. Het tekent een van de verschillen met Servië, waar we eigenlijk alleen het Servisch-orthodoxe geloof tegen kwamen.
Ook in Macedonië komen we orthodoxe kerken, kloosters, fresco’s en iconen tegen. Maar toch ligt het hier allemaal ingewikkelder, zo hebben we wel begrepen.
Macedonië heeft zich in 1991 los gemaakt van het toenmalige Joegoslavië. Het grootste deel van de bevolking is Macedonisch, een minderheid Albanees. Macedonië vindt dat Grieks-Macedonië eigenlijk ook bij hen hoort, een idee waarvan de Grieken weer gruwen. De Albanese minderheid in Macedonie voelt zich achtergesteld en ziet meer in een groot-Albanië. Hier in het Westen, niet ver van de grens met Albanië, zien we soms openlijk de Albanese vlag wapperen, minaretten de lucht insteken en behalve marktkraampjes ook een hallal-supermarkt. De Macedoniërs op hun beurt vrezen weer dat de sterk groeiende Albanese groep de dienst gaat uitmaken.
We hebben hier maar een paar dagen rond gereisd maar een klein beetje kunnen we de frustraties van de armere Albanese bevolkingsgroep wel begrijpen. Afgezien van het toeristische centrum van Ohrid is de bevolking hier duidelijk armer dan we eerder hebben gezien. Het is hier rommelig en chaotisch, de wegen slecht, de voetstraten afgebrokkeld en provisorisch opgelapt. Het verschil van de wat protserige, wit glanzende marmeren musea en regeringsgebouwen en de enorme standbeelden in Skopje is groot, heel groot.
We zien de verschillen zelf als we vandaag vanaf de camping naar het nabij gelegen Struga fietsen. Het punt waar de rivier de zwarte Drim in het meer van Ohrid stroomt is mooi, het strandje ligt er keurig bij en de terrasjes aan de rivier lonken. Maar je hoeft niet goed te kijken om te zien dat de welvaart hier nog ver achter loopt.
Het prijspeil overigens ook: we kopen voor (omgerekend) 45 cent een brood en voor 65 cent anderhalf pond tomaten.
De Zwarte Drim stroomt dwars door Struga |
Rommelige huizen |
Winkelstraat in Struga |
Tegenstellingen in Struga |
Een winkeluitstalling |
Met verbazing hebben we tegelijkertijd gekeken naar de enorme huizen, die we hier zien. De jonge campingeigenaar vertelt ons dat in het grote huis tegenover de camping drie generaties wonen: zijn grootvader, zijn ouders, hijzelf en zijn zus met haar gezin. Opa is negen jaar geleden de kleine camping begonnen en ieder jaar breiden ze een beetje uit. Hij vertelt dat families graag bij elkaar wonen en dat hij ook in het huis blijft wonen als hij zou gaan trouwen. In huizen in de buurt woont nog meer familie.
Overigens zijn de mensen die we tegen komen bijna allemaal hartverwarmend hartelijk en is de natuur in Macedonië prachtig en soms overweldigend. Er is hier meer te zien dan we deze reis kunnen doen.
Gereden: 0 kilometer
Overnacht: camping Rino campercontact nr 20087
Weer: half bewolkt
Ga verder in Albanië
Overigens zijn de mensen die we tegen komen bijna allemaal hartverwarmend hartelijk en is de natuur in Macedonië prachtig en soms overweldigend. Er is hier meer te zien dan we deze reis kunnen doen.
Gereden: 0 kilometer
Overnacht: camping Rino campercontact nr 20087
Weer: half bewolkt
Ga verder in Albanië
Abonneren op:
Posts (Atom)