Tsjechië: Boerendag, Kuks-hospitaal, kerken, kastelen en knekelhuis

Camperreis Tsjechië      19/20 september      dag 7 en 8

Wandelen

Het is mooi zonnig weer en het uitzicht vanuit de camper op het golvende landschap is prachtig. We blijven dan ook een dagje op camping Aktief in Vernerovice staan. De camping doet zijn naam – Aktief – eer aan. Eigenaresse Mien heeft ons bij aankomst al overstelpt met informatie en we hebben van haar een dikke map met uitstapjes, fiets- en wandeltochten gekregen. We kiezen voor een wandeling.

Brave soldaat Schweik

Kerkje van Vernerovice

Al lopend komen herinneringen boven aan wandelingen in de Ardennen en in Yorkshire. Net als daar lopen we langs beemden en velden, afgewisseld met stukjes door een bos. Ook het stijgen en dalen komt ons bekend voor! Al wandelend komen we nog langs het restaurant, waar we de avond tevoren naar toe zijn gefietst om te eten. De brave soldaat Schweik, een van de franchise-restaurants in een in Tsjechië bekende keten.


Al met al een fijne wandeling!

En soms kom je nog iemand tegen

Boerendag op z'n Tsjechisch

‘Take me home, countryroads’. Deze en andere Country- en Westernsongs maar dan in het Tsjechisch, waaien ons een paar uur later over het veld tegemoet. Het is even wennen maar de vrolijke muziek geeft precies de sfeer weer van de Open Farmdag, die een grote boerderij in de omgeving deze zaterdagmiddag organiseert. Hoe authentiek wil je het hebben: dit is geen zaterdagmiddaguitje voor ons, verdwaalde toeristen, maar voor gezinnen uit de omgeving. Die komen in grote getale. Net als wij amuseren ze zich met het bekijken van alle diersoorten op de grote Eko-boerderij. We zien zwarte varkens, ganzen, eenden, kippen, pauwen, geitjes en konijnen. Al die dieren huizen in grote omheinde ruimtes en zitten zeker niet samengepakt in hokken.. Het ziet er uit als een bovenmaatse kinderboerderij maar de dieren zijn toch bedoeld voor de productie van voedsel. De koeien krijgen we niet te zien, die staan op stal.

Klimmen op hooibalen

Oefenen in een traktor

Speenvarken aan het spit

Country- en Western op zijn Tsjechisch

Kinderen amuseren zich door in en op de opgestelde tractoren en landbouwwerktuigen te klimmen. En geen luchtkasteel kan op tegen een stapel hooibalen om op te klimmen en te klauteren. Mannen hakken hout voor een vuur, waarop een speelvarken wordt geroosterd. Er is goulashsoep (2 euro) en bier (een euro voor een halve liter). De volwassenen eten en drinken. Het is zonnig, de muziek speelt onophoudelijk en iedereen amuseert zich. Wij ook.


Er is in de omgeving zeker nog meer te doen, te wandelen en te fietsen. We willen echter onze rondreis door Tsjechië per camper vervolgen en rijden daarom de volgende dag door naar Kuks.

Hospitaal in Kuks

We rijden in een dik uur ruim zestig kilometer zuidwaarts en zijn dan in Kuks.

Graaf Anton von Sporck erfde in de 17e eeuw als 17-jarige zowel een landgoed als een enorme hoeveelheid geld. Op het landgoed was een bron en met zijn fortuin bouwde hij rond 1700 een heus kuuroord. Behalve de kuurbaden, een kasteel en een ziekenhuis was er onder meer een theater, een renbaan en een doolhof. Het was letterlijk en figuurlijk een bruisend geheel met onder meer concerten en uitvoeringen. In december 1740 trad echter de Elbe buiten haar oevers en het kasteel en de bron werden onherstelbaar beschadigd. Bovendien was Von Sporck enkele jaren eerder overleden en zijn erfgenamen hadden geen zin/geld om het geheel weer op te bouwen. Het kuuroord raakt dus in verval en heden ten dage zijn er alleen nog het ziekenhuis en de tuinen over. Het ziekenhuis is in de vorige eeuw nog in gebruik geweest als bejaardentehuis maar wordt tegenwoordig gebruikt voor evenementen en dergelijke. 

Je kunt het geheel alleen bekijken tijdens een Tsjechische rondleiding maar gelukkig krijg je een Nederlandse vertaling mee. Het meest bijzondere zijn de beelden van de beeldhouwer Matthias Braun, die twaalf deugden en twaalf ondeugden voorstellen. De rondleider beschrijft ze een voor één minutieus! De originele beelden staan binnen; kopieën versieren de galerij voor het hospitaal. 

Zijn de beelden het meest bijzondere, het leukste om te zien is de oude apotheek, die er nog net zo uit ziet als vroeger. Bij de apotheek hoort tegenwoordig ook nog een apotheekmuseum, met nog meer potten en flessen en apotheekinterieurs. Hoe apotheker vroeger een precies vak was, kun je nog zien tijdens een kleine demonstratie ouderwets pillen en tabletten maken.

Helaas blijkt de uitgezochte camping in Hradec Kralove weliswaar niet dicht maar toch volledig onbemensd. We rijden daarom door naar UNESCO-stad Kutna Hora. Daar vinden we plaatsje op Autocamp Transit Kutna Hora. Het is 3 kilometer naar de stad over best wel drukke weg.

Tip: Wij zijn er niet geweest maar Miranda van Camping De Sprookjesmolen schreef over het /kerststallenmuseum in trebechovi, een stukje ten oosten van Hrades Kralove. Dit lijkt zeker zeker ook een bezoek waard.

En voor nog meer kerstgevoel zijn er in deze streek ook diverse fabrieken van kerstballen te bezoeken. Zie ook: kerststallen en kerstballen

Overnacht: 

•  Minicamping Aktief www.aktief.cz. in Vernerovice  N 50ₒ 36.982   E 16ₒ 13.768
• Autocamp Transit Kutna Hora campercontact.nr 1207   GPS:
  
  N 49.96468,  E 15.30272 

Achteraf bezien was Autocamp Barbara www.camp.cz/nl/campings-tsjechie/santa-barbara misschien handiger geweest. 

Camperreis Tsjechië    21-23 september     dag 9, 10, 11

Het wemelt in Tsjechie van de kastelen, kerken en kathedralen en een flink aantal daarvan staat op de UNESCO-Werelderfgoedlijst. Al dat moois bekijken kan natuurlijk niet maar een aantal hoogtepunten willen we toch aandoen. Dat brengt ons – zigzaggend met de camper door Oost-Bohemen – achtereenvolgens in Kutna Hora en Lytomysl.

Kutna Hora

Kuttenberg. Zo  luidde de Duitse naam van Kutna Hora, ooit een middeleeuwse mijnbouwnederzetting, waar zilver werd gevonden. Het verhaal gaat dat de monniken die het zilver moesten delven in de mijnen, het onder hun monnikspij, de kutte, verstopten. Vandaar de naam. Of het verhaal waar is of niet, duidelijk is wel dat de stad in de middeleeuwen rijk is geworden door de zilver- en kopermijnen in de omgeving. Hoewel de mijnen al eeuwen uitgeput zijn, is er nog het nodige van die middeleeuwse glorie in de vorm van kerken en kloosters  terug te vinden. 

Kathedralen

Hoogtepunt is natuurlijk de St. Barbarakathedraal. Vanaf de camping gezien, ligt deze precies aan het andere einde van de stad, zo'n 3,5 kilometer verder. Te ver om te gaan wandelen, besluiten we. Fietsen over de best wel drukke weg lokt ook niet.  Het is het voordeel van het naseizoen: we kunnen de camper gemakkelijk in de buurt van de oude stad parkeren. 

St. Barbara is de beschermheilige van de mijnwerkers en zij hebben ook de bouw van de kathedraal betaald. We lopen er rond en vergapen ons vooral aan het gewelf en aan de prachtig opengewerkte buitenzijde van de kerk. 

In het oude centrum zijn nog meer kerken te zien en ook de nodige fraaie gevels. We wandelen er met plezier rond. 

Helemaal aan de andere kant van de stad (maar niet zo ver van onze camping) ligt de Maria-Hemelvaartkerk, in Sedlec. Een kerk met een veel minder imposante buitenkant maar met een in zijn soberheid indrukwekkend interieur. Leuk is hier dat je op de zolder van de zijbeuk kunt komen en dan onder de houten balken loopt en op de bovenkant van de gewelven kijkt. 

St. Barbara kathedraal

Maria Hemelvaart kerk

Kijkje OP de gewelven

Knekelhuis

Wat hebben klooster en monniken toch met knekelhuizen Tijdens eerdere reizen zagen we in Palermo (Sicilië) en Evora (Portugal) ook al van die ietwat griezelige verzamelingen van menselijke schedels en botten Hier is het helemaal vreemd en uitbundig. 

De begraafplaats van het klooster bij de Maria-Hemelvaartkerk was zeer populair en in de loop der eeuwen werden er tienduizenden mensen begraven. Al in de 16e eeuw begon een monnik opgegraven beenderen en schedels op te stapelen tot piramiden. Eind 19e eeuw is de kapel versierd met slingers van botten en schedels. Er hangt zelfs een kroonluchter, die helemaal uit botten en beenden is opgebouwd. Al met al vormt de kapel een bizarre plaats, die bezoekers er aan moet herinneren dat ze sterfelijk zijn. 

guirlandes van botten. In het midden een kroonluchter

Een wapenschild van menselijke botten

Kasteel

Gezelliger ziet het er uit bij het vier kilometer van de camping liggende slot Kacina. Het uitgestrekte, crèmekleurige gebouw ligt in de zon te schitteren maar is helaas op maandag niet te bezoeken. We houden het dus bij een wandeling door het uitgestrekte park. 

Onze ‘schade’ halen we  de volgende dag in bij het kasteel van Litomysl.

Litomysl

Van Kutna Hora rijden we met de camper weer zo’n 80 kilometer oostwaarts naar Litomysl. Daar staat een prachtig 16^e eeuws renaissancekasteel, midden in de stad. Ook dit op de UNESCO-Werelderfgoed lijst prijkende kasteel schittert met zijn witte stucwerk en vele gevelversieringen en schoorstenen in de zon.

Hij moet heel verliefd geweest zijn, dat lid van een adellijke,  en ongetwijfeld rijke, Moravische familie, die het destijds bouwde voor zijn Spaanse bruid.

Zicht op de zonnewijzer en het bijzondere stucwerk

"Schat wat wil je hebben?"   "Wel, een kasteel zou leuk zijn"> 

We lopen er in een kwartiertje vanaf de camping naar toe. Het kasteel heeft op de gevels allerlei wit/grijze stucversieringen en een mooie zonnewijzer.  Ook hier mag je het interieur alleen bekijken met een gids, die in ratelend Tsjechisch heel veel vertelt. Gelukkig hebben wij een blad met een Engelse of Duitse vertaling gekregen. 

Theatertje met oude decorstukken

Binnen zijn er natuurlijk de mooie stijlkamers. Het leukste vinden wij het theatertje onderin het kasteel. Met zijn oude, originele decorstukken en nepgordijndraperieën ziet het er uit als een soort kijkdoos. De familie hield van theater en voerde hier zelf stukken op, leert de gids ons. Gasten en het personeel mochten (of moesten) op houten bankjes toekijken.

Litomysl zelf heeft een mooi centrum. Het in Tsjechië gebruikelijk plein in het midden is hier een langgerekte winkelstraat met arcaden aan beide zijden en vele kleurige huizen. Hoewel de winkels in de arcaden weinig bijzonders verkopen, is het geheel toch gezellig om door te wandelen en op een terrasje het hier zo gebruikelijke bier te drinken. 

Centrum Litomysl

Opatov

De volgende dag rijden we door een prachtig golvend landschap in een paar uur weer 112 kilometer naar het zuid-westen, In Opatov runt een Nederlandse familie de Westers geoutilleerde camping Vidlak aan een klein meertje. Je kunt hier goed wandelen maar helaas zakt het weer erg in. We houden daarom een was- en leesmiddag.

Sandra van Stralend Schrijven heeft over deze camping geschreven: Het-is-nooit-saai-op-camping-vidlak-in-tsjechie.

Overnacht:

•      Autokamp Transit  in Kutna Hora  www.autokamp-kutnahora.eu     N 49ₒ57’52.084”  E 15ₒ18’9.841”
•     ATC Primator in Litomysl   www.camplitomysl.cz  N 49ₒ52’4.249”  E 16ₒ19’23.36” 

•    SVR Camping Vidlak in Opatov  www.campingvidlak.cz    N 49ₒ12’32.5”  E 15ₒ39’22.8”