Met de camper over eiland Skye

9, 10, 11, 12 juni

Eiland Skye

Het eiland Skye is niet zo heel groot maar we hebben er drie dagen met de camper op rond gereden. Eigenlijk is er alles te zien wat Schotland zo mooi maakt: bergen, lochs, kleine plaatsjes, vlaktes, mooie kustlijn, kastelen en een whisky-distillery.

“Dit gelooft thuis niemand”, zeggen onze Engelse buren op de camping aan het Loch Sligarchan op het eiland Skye.

Net als wij zitten ook zij deze middag achter hun camper, heerlijk uit de wind en in de zon. Ook wij geloven het nauwelijks; al onze herinneringen en vooroordelen over de regen, de kou, de mist en de bewolking van het Schotse weer moeten we terzijde schuiven. Al dagenlang zien we blauwe wolkenluchten met iedere dag zon. Het is weliswaar fris (vest aan) maar buien hebben we al die dagen letterlijk op de vingers van één hand kunnen tellen.

Het lekkere, zonnige weer en de schitterende ligging van deze simpele camping met zicht op het loch en de Cuillin heuvels hebben ons deze middag tot een vroege stop verleid. We genieten met een kop thee van de zon, van het uitzicht en van de tussen de tenten door scharrelende schapen.

Deze morgen zijn we uit Fort William vertrokken en – bijna parallel aan de treinrit van gisteren – via de A830 naar Malaigg gereden. De vergezichten zijn een beetje anders maar ook mooi.
Onderweg staat al aangegeven dat de eerstvolgende boot vanuit Malaigg naar Skye om 12.15 uur vertrekt en die halen we ook gemakkelijk.
Natuurlijk hadden we ook een flink stuk om kunnen rijden en via de (gratis) brug bij Kyleakin naar Skye kunnen rijden maar deze overtocht van een half uur met de ferry vinden we dichter bij het ‘echte eilandgevoel’ komen.

Vanaf het water zien we Skye als een groene heuvelrug liggen, schilderachtig doorspikkeld met witte huisjes en met witte bootjes op de voorgrond. De tocht over het zuidelijke deel van het eiland is al even mooi. Weer bloeien de rododendrons en de brem, evenals de boterbloemen en andere bloeiende wilde bloemen in de bermen. We stoppen even in Isleornsay, een groepje idyllische witte huizen, die vanaf een landtong uitzicht bieden op andere eilanden en een al even witte vuurtoren.

We rijden verder langs de A87 en houden het even later bij het pittoresk gelegen loch Sligachan voor deze dag voor gezien.

Overnacht: Op eenvoudige gelijknamige camping. campercontact.no. 29086. GPS: N 57.29146, W 6.17696.

We hebben vandaag 132 kilometer gereden.

De volgende dagen doorkruisen we Skye in twee grote lussen naar het Noorden en Noord-Westen, plus nog enkele zijwegen naar de Zuid-West kust.

Portree

Onderweg komen we door Portree, de kleine hoofdplaats van het eiland. Aan de haven met vrolijk gekleurde huizen hebben we gekeken hoe een piepkleine vissersboot de vangst aan wal bracht. Kratten vol krabben en krabjes werden gesorteerd en in een rustig maar gestaag tempo in kleinere kratten verpakt. Wat een werk! Een deel van de vangst gaat naar plaatselijke hotels en restaurants. Verser kun je dit lekkers niet eten!

Schapen

Verder naar het Noorden wordt het landschap steeds schraler. Dit is vooral het gebied van vlaktes en glooiingen met afwisselend stug gras en heide. De schapen grazen er en hier en daar staat een wit huis. Bijna altijd gaat de weg langs de zee; er zijn kliffen en inhammen en uitzicht op kleinere eilanden.

We bezoeken er Dunvegan Castle, het ‘thuiskasteel’van de clan Mc Leod. Het kasteel is één van de oudste, continu bewoonde kastelen in Schotland en was ruim 800 jaar het 'thuiskasteel'van de clan. Rondom zijn er prachtige tuinen, waar van alles groeit en bloeit.

Overnachten doen we in de buurt op de KInloch Campsite. campercontact. no. 26718. GPS: N 57.43161, W 6.57820

Whisky

Natuurlijk kunnen we ook de destilleerderij van de Talisker-whisky met zijn typerende rooksmaak niet weerstaan. We worden er meteen ‘vrienden van de whisky’, waardoor we (gratis) nog 11 whisky-stokerijen mogen bezoeken!.

En keer op keer zijn er weer andere, prachtige vergezichten.

Overnachten doen we steeds op simpele campings, met de bergen achter ons en zicht op iedere keer weer een ander loch.

De kleine camping (na 16 km doodlopende weg) bij Glen Brittle, aan de voet van de Cuillin Hills spant de kroon. campercontact. no. 27666.

GPS: N 57.20220, W 6.28583. We voelen ons op dit prachtige plekje aan het einde van de wereld. En bijna een beetje uit de toon vallen, zo met onze witte camper tussen de her en der verspreid staande vaak kleine, gekleurde trekkerstentjes.